สวัสดียามเช้าค่ะได้เจิมคนแรกเลย

รู้ว่ารักเธอ
พอป่าวน๊า

เด็กสมัยนี้มักเป็นแบบสุบากุ๋ย...ไม่รักการอ่าน...
เทวดาหอยทากมีวิธีใดที่จะทำให้เด็กๆแบบสุบากุ๋ยรักการอ่านบ้างไหมคะ

อ่านแล้วต้องรู้จักแยกแยะล่ะน๊าสุบากุ๋ย

Have a safe trip ka แบกบุญมาเยอะๆ และ แบ่งปันกับเพื่อนๆ บ้างนะคะ

Have fun

โฮ่งๆๆๆ แง่มๆๆๆ
มาเฝ้าบ้านวันที่19

"จำแล้วลืม" เหมือนกล้วยเลยค่ะ

ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกล้วยหรือเปล่าความจำสั้น

คือถ้าเทียบกับคนอื่นแล้วประมาณนั้นนะค่ะ

คืออย่างไม่ได้เจอเพื่อนหรือคนรู้จักที่ไม่ค่อยสนิทมาก

ก็จะประมาณว่าจำหน้าเค้าได้ว่าเรารู้จักเค้า แต่จำชื่อเค้าไม่ได้

แต่กลับกันเค้าจำเราได้ทั้งหน้าและชื่อ เข้ามาทักได้ถูกต้อง...

ก็งงกับตัวเองเหมือนกันค่ะว่าเป็นเพราะอะไร และเป็นบ่อยด้วย แต่ทำไมคนอื่นเค้าความจำดีจังเลย

มาอ่าน blog ของวันเสาร์ค่ะ

ค่อย ๆ อ่านที่ละวัน เหมือนค่อย ๆ แกะของขวัญทีละกล่อง อิอิ

แม้อยากจะวิ่งเจิมให้ทันซักบล๊อคก็ตาม 5555

การอ่านจิตใจมนุษย์ก็เหมือนอ่านหนังสือที่ไม่มีวันอ่านจบ

Have a nice trip na ka :)

ตามมาอ่าน วันที่ 19 แล้วค่ะ

มาทักทายในวันเสาร์ค่ะ ไม่รู้ตอนนี้อยู่ไหนแล้วนะค่ะเนี้ยะ

มาอ่านแย้ว

เป็นคนตี้อ่าน อ่าน อ่าน แล้วกะลืม อิอิ

อ่านหนังสือยังเข้าใจง่ายกว่าอ่านจิตใจมนุษย์นะคุณก๋า อย่างที่เค้าว่าจิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึงเน๊าะ

ไปเที่ยวแล้วขอให้สนุก และเดินทางปลอดภัยนะคะ

บางทีความรู้ที่เรารู้มา จันทร์ยังแยกไม่ออกเรยค่ะว่าอันไหนจริงอันไหนโม้ 5555+

เดินทางปลอดภัยนะคะพี่

ใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึงครับ

อ่านจิตมนุษย์.........


ถ้าทำได้คงน่าสนใจมิใช่น้อย หรือไม่ก็คงวุ่นวายมิใช่น้อย คงมี นั่น นี่ โน่น มาให้จุกจิกตลอดเวลา.....เอ....แต่บางทีก็สงสัยตัวเองนะ...ว่าตัวเรานี่อ่านใจคนอื่นได้หรือปล่าวหว่า....แอบสังเกตตัวเอง ^^''



อันนินทากาเล หรือ สรรเสริญเยินยอ....หากติเพื่อก่อด้วยความหวังดีและสุภาพ ก็ยินดีรับฟังเพื่อนำไปปรับ ใช้(บ้าง ) ....แต่หากเป็นเรื่องไม่จริง...แค่เม๊าท์สนุกปาก...ก็ปล่อยผ่านๆไป (บ้าง )....เพราะถือว่าตัวเรารู้จักตัวเราดีที่สุด ^^



โอ้...จบแล้วไดอารี่ล่วงอนาคตของน้องก๋า ณ วันที่ ๑๙.......



ขอให้นั่งเครื่องบิน แล้วเจอนางบำเรอบนกำปั่นเหาะ....แบบงามๆเน้อ ^^

สวัสดีนะขอรับ นะนายพี่ก๋าจ๋า ป้าดดด...ข้าน้อยล่ะนับถิอในความขยันของนะนายพี่ก๋าจ๋าเจงๆ ตัวไม่อยู่แต่บล็อคยังอยู่ แถมอัพทุกวันเสียด้วยข้าน้อยขอชื่นชม

เห็นด้วยกะเทวดาราฟาเอลที่ซู้ดดดด อ่านอะไรก็ต้องผ่านการวิเคราะห์อย่างมีเหตุมีผล อ่านแบบมีสมอง

อ้าว กลายเป็นบล็อกเมื่อวานไปแระ

แวะมาสวัสดียามสายครับ คุณก๋า

ขอเข้ามาอ่านบล็อก ราฟาเอลอ่านชีวิตด้วยคนนะครับ

และมาเป็นยาม ดูแลบ้าน กะเช้านะครับวันนี้

เรียบร้อยดีครับ

อ่านแค่ใจตัวเอง ก็ตามอ่านไม่ทันเลยคุณก๋า
ทุกวันนี้ ก็ทันบ้างไม่ทันบ้าง
ทันมากขึ้น อิ อิ

แอมอร

อ่านชีวิตอีกครั้ง...ช้ากว่าเดิม

มาเดินตรวจตราเฝ้าบล็อก

สวัสดียามดึกจ้า............

คุณก๋าคงออกเดินทางไปเรียบร้อยแล้ว

มุขก็เริ่มมาตั้งต้นอ่านบล๊อกคุณก๋า

ทยอยอ่านทีละนิด ละหน่อย

เดี๋ยวจะจบก่อนเจ้าของกลับ


ลืมบอกไป ว่ามุขก็เป็นคนรักการอ่านนะ

แต่ไม่ได้อ่านทุกแนว อ่านเฉพาะเรื่องที่ชอบ แนวที่สนใจ

ก็พอได้อยู่ละเน้อคะ

ตามมาอ่านค่ะ ญ. ชอบอ่านหนังสือค่ะ แต่หลังๆ มานี่ เริ่มแก่ ชักอานไม่ทนเหมือนตอนเด็ก ๆ แล้วล่ะค่ะ

เหอ เหอ ป้าแว่นช้าอีกตามเคย

สวัสดีจ้ะ นายก๋าจ๋า



อ่านแล้วลืม
ลืมเม้นท์จ้ะ

ส่งความคิดถึงไปให้
ที่อินตระเดียนะจ้ะนายจ๋า

อ่านๆๆๆ แล้วก็ลืมมมมมมมมมมมพี่เองแหละ ต้องอ่านๆๆๆอีกเรื่อยๆ

ให้ราบรื่นนะคะ วันนี้

มาตามอ่านค่ะ พี่ก๋า
...
กับเรื่อง" อ่านชีวิต "

ผมชอบอ่าน และผมก็เลือกจำแต่ในสิ่งที่คิดว่ามันดีกับตัวผมเองครับ




ปล. ไปเที่ยวอินเดียอย่าลืมเอาภาพสวยๆมาฝากนะครับ

นั่นสิค่ะ ... บางทีเราก็ต้องเลือกจะรู้ด้วยการอ่าน
เพราะว่าการอ่านก็สำคัญแต่มันก็ต้องเลือกอ่านในสิ่ง
ที่เราควรจะรู้และมีประโยชน์ หรือว่าไม่อย่างน้อย
การอ่านก็ต้องเปิดสมองให้เราได้บ้าง มิใช่อ่านแล้ว
กลับจมดิ่งสู่โลกแห่งความฝันอย่างเดียวเน๊าะ
....................

เมื่อวานนี้ .. ไม่ได้เข้ามาอ่านทัน วันนี้จะตามอ่านสองตอน
เลยอ่ะคะ
แล้วดูสิ อิจฉาหนุ่มๆ พ่อหมิงหมิงก็ไปอินเดียว พ่อเอด้า
ก็แอ่วเมืองกรุง เฮ้อ แล้วคนลำปางทำไงล่ะคะหนิ ต้องนั่ง
อิจฉาตาร้อนอยู่แต่กับบ้านอย่างเดียวหรือนี่ แงๆ

ความรู้ที่ควรรู้ที่สุด อยู่ข้างในจิตใจเรานี่เอง

แม่นละ รับอะไรสิ่งใดเข้าสู่โสติประสาทมาแล้วก็ต้องกรองต้องแยกแยะ อิอิอิ

ศิษย์น้องก็รักการอ่านนะศิษย์พี่ มันเป็นเรื่องยากที่จะปลูกฝังให้เด็กรักการอ่าน ซึ่งเด็กในแต่ละวัยก็มีความสามารถในการอ่าน การรับรู้แตกต่างกัน เหมือนกับการที่ทุกวันนี้มีสื่อต่าง ๆ มากมายเข้ามา เด็กบางคนก็ไม่สามารถแยกแยะ การชักจูงนั้นได้ เพราะบางทีมันเข้ามาแบบไม่รู้ตัว

รู้สิ่งที่ควรรู้

วะ่ฮ่าฮ่า เอิ้กๆๆ

เป็นไงมั่งแล้วน๊อ

อยากเห็น ก็ต้องให้ตาดู
อยากเรียนรู้ ก็ต้องหมั่นศึกษา
อยากได้อะไรมา ก็ต้องลงมือปฏิบัติเอง

บางอย่างได้มาโดยง่ายดาย
บางอย่างได้มาอย่างแสนยากเย็นแสนเข็ญ
เชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นปัจจัตตัง
เรียนรู้สึกซึ้ง ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง เท่านั้น

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

miss U miss U miss U miss U miss U miss U miss U

วันนี้ว่างเลยย้อนกลับมาอ่านครับ
ผมเป็นปลาทองอ่านอะไรก็ลืมแต่จำได้อย่างเดียว
ว่าจะเอาสิ่งที่อ่านมาใช้อะไรกับชีวิตได้บ้าง เอามาพัฒนาอะไรได้บ้าง

ขอบคุณนะคับ ดีจังมีคนคิดเหมือนกัน

สวัสดียามเช้า ๆครับ

อืม จริงนะ คนเราให้รู้ทุกเรื่อง รับทุกเรื่องในชีวิตคงไม่ได้ แต่ต้องเลือกที่จะรู้ และเลือกที่จะหาความรู้ในบางเรื่องนะคะ โดยเฉพาะการอ่านจิตใจคน